เป็นบทความที่ให้ข้ อคิดในเรื่องของความรักได้เป็นอ ย่ างนี้ ลองอ่ า นดูแล้วจะเข้าใจมากขึ้นเรื่องมีอยู่ว่า หญิงสาวคนหนึ่งกำลังจะออ กเรือน ม า ร ด าจึงพานางมาไว้พระเสี่ยงเซียมซีที่วัด จากนั้นก็มากราบคารวะพระอาจารย์เซน ผู้เป็นแม่ถามว่า ลูกสาวของข้ากำลังจะแต่งงาน แต่งงานไปแล้ว นางจะมีความสุข ชีวิตรักหวานชื่น ราบรื่นดีหรือไม่
พระอาจารย์ยิ้มๆแล้วพูดกับหญิงที่เป็นแม่ว่า โยมลองกอบทร า ยสักกำมือหนึ่ง แล้วกำไว้ในมือ อาจารย์เซนหันไปถามหญิงสาวว่า โยมเห็นทร า ยในมือแม่ไหม ตอนนี้มันเป็นอ ย่ างไร หญิงสาวตอบว่า มันพูนๆเต็มฝ่ามือ ดูสมบูรณ์ดีเจ้าค่ะ
อาจารย์เซนหันไปบอ กผู้เป็นแม่ว่า โยมลองบีบมือ กำทร า ยให้แน่นๆ สิ ผู้เป็นแม่ทำต าม ออ กแรงบีบทร า ยในมือจนแน่น ทร า ยหลุดร่วงออ กมาจากร่องมือของนาง ครั้นคล า ยมือออ ก ทร า ยที่อยู่เต็มกำมือ ตอนนี้เหลืออยู่เพียงนิดเดียวเท่านั้น
หญิงสาวมองดูทร า ยในมือแม่แล้วพยักหน้าเหมือนเข้าใจ พระอาจารย์เซนพูดอ ย่ างเมตต าว่า ใครๆก็อย ากมีชีวิตรักที่หวานชื่นสมบูรณ์ หากปรารถนาเช่นนั้นจริง ก็ต้องเรียนรู้ศาสตร์และศิลป์ของระยะห่าง จงเห็นความรักเป็นเหมือนทร า ยในกำมือ ถ้าอย ากเห็นทร า ยพูน มือสมบูรณ์ดี ก็อ ย่ าไปบีบไปอัดมันแรงๆ
ต้องถืออ ย่ างถะนุถนอม รั ก ษ าระยะห่างให้พอ ดีๆ ไม่กำแน่นเกินไป บีบ อัดจนร่วงหล่นห า ยไปจากกำมือ นิทานเซนเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า รั ก ษ าระยะห่างให้พอ ดี พระอาจารย์เซนเปรียบเทียบชีวิตรักว่า เหมือนทร า ยในกำมือ แม้ใจอย ากจะกำมันไว้แน่นๆ แต่ยิ่งกำแน่น ทร า ยก็ยิ่งหลุดไหลออ กไป ห า ยไปอ ย่ างรวดเร็ว แต่ถ้าเรากำพอหลวมๆ
ทร า ยก็อยู่เต็มฝ่ามือเหมือนเมื่อตอนที่กำขึ้น มาใหม่ๆ การรั ก ษ าระยะห่างในขนาดที่พอ ดี การดำเนินชีวิต หากสนิทสน มกับใครมากเกินไป ก็มักมีเรื่องกระทบกระทั่งกัน ขัดใจกันเป็นธรรมดา หากห่างเกินไป ก็ไม่มีเรื่องคุย ต้องอยู่อ ย่ างโดดเดี่ยว ชีวิตหาความสุขไม่ได้ กับญาติมิตรก็เช่นกัน กับคนรักก็ยิ่งเป็นเช่นนี้
ชีวิตรักจะยืนยง ก็ต่อเมื่อคู่รักต่างมีธรรมะในใจ เป็นความรักที่มีสติ มีปัญญา มองเห็นความเป็นจริง จึงเป็นความรักที่มั่นคง รู้จักให้รู้จักอภั ย ไม่เห็นแก่ตัว ไม่ใช่อารมณ์ ยิ่งรักยิ่งปรับปรุงตัวเป็นคนดี ยิ่งอยู่นานสายใยรักก็ยิ่งแน่นแฟ้น ยิ่งแก่ก็ยิ่งเห็นคุณค่าของกันและกัน
ที่มา songtorkwamrak
